Buigen in Japan

De Japanse buiging wordt gebruikt als begroeting, bij afscheid, een manier om spijt te betuigen, respect of verontschuldiging, maar ook een manier om gewoon ´hallo´ te zeggen.
– De mannen met de handen aan de naad van de broek,
– de vrouwen de handen gekruist voor het onderlichaam.

De Japanners buigen bijna steeds als zij iemand tegenkomen, ook al hebben zij die persoon die dag al meerdere keren eerder gezien. Soms buigen ze zelfs naar elkaar als ze op de fiets zitten.

Het soort buiging is afhankelijk van de mate van respect die moet worden getoond. Hoe dieper de buiging, des te groter het respect. Bij de staande buigingen wordt meestal een onderscheid gemaakt tussen vijf soorten. Behalve de eerste moeten alle worden verricht vanuit de heupen, dat wil zeggen met rechte rug :

– de informele hoofdknik, 5º buiging, voor vrienden en personen lager in rang;
– een 15º buiging (´eshaku´) voor een iets formelere begroeting naar bekenden;
– een 30º buiging (´keirei´), respect voor onbekenden en hoger geplaatsten;
– een 45º buiging (´saikeirei´) om groot respect of spijt te buiten;
– een 90º buiging, of knielen met het voorhoofd op de grond.

De laatstgenoemde buiging vindt in het moderne Japan eigenlijk niet meer plaats, buiten ceremoniële godsdienstige bijeenkomsten.